Precies 1 jaar, 4 maanden en 1 dag geleden, vertrok ik op avontuur naar Lissabon. Ik had geen idee, wat me te wachten stond en hoelang ik dit zou vol gaan houden. Nu, 3 appartementen verder, tientallen huisgenoten verder, heel veel uitstapjes en heel veel leuke mensen verder, heb ik besloten om terug te gaan naar Nederland. Dat terwijl ik het hier wel super naar mijn zin heb, waarom dan? En wat wil ik in Nederland gaan doen? Hoe heb ik het afgelopen jaar beleefd? Ik zal er vandaag wat dieper op in gaan. Het aftellen is ten einde, want vandaag vliegen we!
Het afgelopen jaar
De tijd in Lissabon, was een rollercoaster vol belevenissen en emoties! Mensen die komen, mensen die vertrekken. Het is hier aan de orde van elke dag… Sommige mensen neem je afscheid van en mis je, van sommige mensen valt het je maanden later pas op dat ze weg zijn. Op een gegeven moment, raak je er aan gewend. Het maakt het niet perse leuker, maar toch wel makkelijker om te schakelen en weer door te gaan. Nu, ben ik zelf de persoon die weg gaat. Dat is ook een vreemd gevoel. Je laat, ondanks de relatief korte periode dat je hier geweest bent, toch ook wel weer een hoop achter!
Maar, wat heb ik gelachen en wat heb ik prachtige uitstapjes mogen maken! Ik heb zelfs mijn nieuwe liefde hier mogen ontmoeten en wat ben ik blij om te mogen zeggen dat wij deze stap naar Nederland samen maken! Maar, ook dat zal lastig zijn en gaan worden. Het is een nieuwe, hele spannende stap. We geven hier ons plekje op, dat we samen hebben en waar we volledig ons eigen ding kunnen doen. In Nederland gaan we voor een aantal maanden, beiden terug naar onze ouders en zullen we van elke dag samen, naar de weekenden samen gaan. Het is doodeng, maar het komt vast wel goed! We hebben nu een lekkere week vrij gehad en zullen in de eerste weken in Nederland, wanneer we nog niet aan het werk zijn, ook nog genoeg van elkaar kunnen genieten.
Wat ik wel ga missen, zijn de fijne uitstapjes, de gezellige borrels na het werk en uiteraard het weer. Maar uiteraard, zijn er ook dingen die ik niet ga missen, vieze huisgenoten, het samenwonen met 10 anderen, stelende huisgenoten en de langzame caissieres hier in de supermarkt. Voor alles valt wat te zeggen, ik kijk er ontzettend naar uit om lekker terug naar Nederland te komen, maar poeh, ik ga het missen hier zeg!
Naar Nederland en dan?
Het plan is, om in Nederland lekker te gaan solliciteren. Ik wil niet direct na aankomst gaan moeten werken, maar hoop eind april/begin mei, met een nieuwe uitdaging te gaan beginnen. Dit moet de basis worden van een leven met weer wat meer structuur en mij de mogelijkheid gaan geven, om wat te gaan sparen!
Werk is natuurlijk ook niet alles en daarom hoop ik Nederland wel weer volledige focus te kunnen krijgen op hardloopgebied. Hier, heb ik deze nooit kunnen vinden. Met het oog op het feit, dat dit een tijdelijke ervaring is, zijn mijn prioriteiten simpelweg altijd anders geweest. Wat ik overigens, ook best wel weer zonde vind. Al mijn vooruitgang is weg en ik start echt weer onderaan. Gelukkig, heb ik afgelopen maanden wel mogen ervaren, dat vooruitgang weer snel geboekt is. Vanaf week 1 in Nederland, hoop ik direct weer te kunnen gaan knallen! Eerder schreef ik al over mijn doelen voor dit jaar en het komende jaar, binnenkort zal ik deze iets herzien, maar het is een mooie indicatie van wat ik wil!
Als laatste plan, wil ik weer gaan ondernemen. Niet groots, maar gewoon mijn eigen kleine bedrijfje, zoals ik dat hiervoor ook had. Echter, dan iets doordachter en fanatieker! Ik ga dit vanaf april realiseren op mijn eigen tempo, niets overhaasten en lekker mijn tijd hier voor nemen.
Waarom terug?
Omdat ik hier eigenlijk altijd geweest ben, met het idee, dat ik met 8 maanden maximaal toch wel naar huis wilde. Na het ontmoeten van Maikel, wist ik wel dat dit langer kon gaan worden. Echter, omdat ik nooit zeker ben geweest over alles, heb ik nooit mijn ambities om hogerop te komen, achtervolgd! Wat er dan gebeurt? Het basiswerk, gaat vervelen. Gelukkig, kreeg ik andere verantwoordelijkheden, echter wil je op een gegeven moment natuurlijk gewoon meer. Omdat dit niet iets is, wat je in een week bereikt en het werk mij echt parten begon te spelen, heb ik de keuze gemaakt om te gaan. Nu, heb ik overal nog een goed gevoel over, heb ik mooie herinneringen en ga ik met opgeheven hoofd weg. Dat is wat ik wil, ik wil niet met een rot gevoel weg gaan en dat is natuurlijk een mogelijkheid, op het moment dat je te lang door gaat of moet gaan.
Heb ik er spijt van, dat ik mijn ambities nooit heb gevolgd? Ja, dat zeker. Al met al, ben ik niet ontevreden hoe alles verlopen en gegaan is. Ik mag op een hele mooie periode van mijn leven terug kijken!