Maandag
Eind vorige week, kregen we te horen, dat we in onze laatste 1.5 week in Lissabon, nog moeten verhuizen naar een ander appartement. Niet helemaal de planning, right? Eigenlijk, zou dit dit weekend plaats vinden, maar toen we de sleutel op wilde halen, bleek er een fout gemaakt te zijn. En dus eindigden we lekker op het terras met lots of Sangria en zondag pakten we al lekker alle spullen in om daarna thuis lekker te borrelen.
Maandag, was het dan eindelijk wel zover. Na een heerlijk ontbijtje en wat luieren, werden we om zes uur opgehaald. Godzijdank, met een auto waar al onze spullen in pasten. Geloof me, het wordt nog wat om dit allemaal mee te krijgen naar Nederland. Maar goed, alles beter dan dat we het weekend hadden moeten verhuizen en al het vervoer zelf hadden moeten regelen! Eenmaal in ons nieuwe appartement, krijg ik gelijk de neiging om te blijven. Wat een mooie appartement en jongens, een kamer met een eigen badkamer. Hier hadden ze ons wel eerder mogen plaatsen! Ach goed, voelt het lekker een weekje als vakantie! Veel willen we vandaag niet uitpakken, want ja dat is natuurlijk zonde. Maar toch, probeer ik alles netjes achter kastdeuren te plaatsen en tussendoor eten we even in het winkelcentrum Colombo. Wat nu op loopafstand is, misschien maar beter, dat ik hier niet altijd gewoond heb. Al met al, toch nog een lange, maar fijne avond!
Dinsdag
Dinsdag is het dan eindelijk tijd om uit te slapen. Eindelijk wordt ik eens wakker met het gevoel, dat ik niets hoef. En eigenlijk, is vandaag ook zo een dag. Lekker rustig mijn ding doen, Maikel zijn ding. En aan het einde van de dag, nog even de deur uit om de buurt een klein beetje te verkennen. Het is echt een hele leuke, rustige en gezellige buurt. Of althans, rustig, gewoon prima. En een heerlijk park in de buurt, ontzettende meerwaarde natuurlijk aangezien we hier maar een weekje zullen wonen. Ach goed, na het boodschappen doen is het tijd om lekker pannenkoeken te bakken te eten. Ook wel eens lekker, zo’n dagje niets!
Woensdag
Vandaag gaan we er weer op uit, of althans… We moeten naar de winkel om een koffer bij te halen. En hoe kun je dat beter doen, dan door het te combineren met een Sangria op het terras aan het water. Nou niet dus en daarom stappen we lekker in de metro naar het centrum, om lekker plaats te nemen op een chill stoel. Dit terras, heb ik altijd al eens een borrel willen doen en vandaag was er zowaar plek! Super fijn…
Helaas, komt aan alles een einde en was het uiteindelijk toch weer tijd om dan toch echt een koffer te gaan kopen. Gelukkig, is dit snel gedaan en hebben we zelfs een doos gevonden waar in we Maikel zijn PC op kunnen sturen. Althans… Dat dachten we, bij thuiskomst blijkt ons ruimtelijk inzicht toch niet zo goed te zijn. Super balen, want de tijd begint nu natuurlijk wel te dringen. Maar, het geeft ons voor nu wel tijd om even te gaan eten bij de Italiaan schuin onder ons appartement. En echt, daar kregen we geen spijt van. Wat een heerlijke pizza’s zeg.
Na het eten, lopen we nog even langs de electronica zaken in Colombo om een doos te scoren. Echter, hebben we ook hier geen resultaat. Ongedane zaken dus, naar bed.
Donderdag
Eigenlijk, zou ik vandaag dan eindelijk weer eens gaan hardlopen! Maar, het is alsof ik niet zoek naar excuses, maar excuses zoeken naar mij… De droger in dit appartement is echt ruk, alle programma’s zorgen er niet voor dat iets in 1 keer droog is. We hebben meestal twee tot drie pogingen nodig. Maar, dat wist ik niet en dat resulteert er dus in dat ik geen handdoeken heb. Dit geeft mij de kans om dit als excuus te gebruiken. Ik weet het, het is echt ontzettend slecht. Maar puntje bij paaltje, loop ik dus niet.
‘s Avonds gaan we lekker uiteten, voor de laatste keer bij ons favoriete spareribs restaurant. Heerlijke cocktails en heerlijke spareribs. Het is een endje van huis, maar echt, het is het altijd waard! Daarna nog even langs een vriend van Maikel, om een doos voor zijn PC op te halen. Wat er in resulteert, dat we dus nog de rest van de avond bezig zijn met er een mooi pakket van te maken! Klaar om te verzenden, eindelijk, op de valreep!
Vrijdag
Vandaag kijkt Maikel mij lief aan, of ik mee wil om zijn PC ook daadwerkelijk te gaan verzenden. Geen probleem uiteraard, dus na extreem uitgeslapen te hebben, vertrekken we naar het postkantoor! Gelukkig, hebben ze hier de mogelijkheid voor internationale zendingen en hoeven we niet verder te zoeken. Het is zo gepiept en een last van Maikel zijn schouders. Maar ook voor mij, geeft het weer een beetje rust. Weer een puntje minder, voor dat we vertrekken!
Hierna besluiten we lekker te gaan lunchen bij een tentje vlak bij ons oude huis. Ook weer zo’n favoriet, waar we even afscheid van moeten nemen. Dit is ook vlakbij het werk, dus daarna besluiten we lekker een borrel te gaan doen met alle collega’s nog in het heerlijke zonnetje! Om vervolgens, lekker met pizza in bed te eindigen.
Zaterdag
Maikel de deur uit na wat boodschappen gedaan te hebben en ik een productief dagje! Er moet natuurlijk uiteindelijk ook gesolliciteerd gaan worden en vandaag zit ik er lekker in. Een fijne dag dus. ‘s Avonds is het tijd voor een afscheidsfeestje van twee andere meiden die woensdag naar Nederland vertrekken. Ook voor mij de laatste keer, dat ik veel mensen zie. Dus leuk, om even langs te gaan. Wanneer iedereen nog besluit uit te gaan in de stad, ga ik lekker naar huis.
Zondag
Ja, het aftellen komt bijna op zijn einde! Dus, nadat ik lekker uitgeslapen heb, is het tijd om alles wat nog niet ingepakt is, in te gaan pakken en te zorgen dat alles mee naar huis kan! Gelukkig, is veel al ingepakt door de verhuizing van maandag en daarom ben ik ook snel al weer klaar! Alles, behalve de laatste kleding spullen enzo, ligt klaar. Klaar, om mee te gaan naar Nederland. Overmorgen vliegen we al!
De rest van de dag, gebruiken we om te relaxen en ‘s avonds hebben we een etentje gepland staan, met de mensen met wie we het meeste omgingen. Heerlijk eten bij een veel te duur steakhouse, maar waar het vlees echt geweldig is! Het was een super gezellige avond en ik ga iedereen stuk voor stuk missen. Eenmaal in de uber terug, slaat het besef opeens echt wel in: Wow, nog 1 volle dag en dan vertrekken we naar Nederland en laten we hier alles weer achter. Poeh, geloof het of niet, maar zenuwen gewoon!