Sinds ik in oktober mijn eerste echte race liep, ben ik verkocht! Het maakt het hardlopen nog leuker en je hebt een lekker doel om naar toe te trainen. Al gauw had ik een lijst met waar ik mee aan mee wilde doen, maar in november en december ontbrak nog een loop. Voor november vond ik de eenhoornloop op zondag 9 november. Gister dus. Gauw schreef ik me in voor de 5 kilometer die ik qua tijd nog net kon lopen voor mijn voetbalwedstrijd die zondag. Gelukkig hoefde ik niet veel te trainen hiervoor en wist ik zeker dat ik het makkelijk ging halen.
Wat zei ik? Makkelijk halen? Niet als ik de avond ervoor net iets te diep in het glaasje gekeken heb. Toen de wekker ging heb ik mezelf echt uit met moeten slepen. Gelukkig bood Bas aan om me even te brengen, zodat ik nog even rustig aan kon doen. Ook eten stond mijn lichaam niet aan wat er in resulteerde dat ik op een lege maag liep. Ik had niet verwacht dat mijn lichaam dat aan zou kunnen.
Ik stond helemaal vooraan bij de start. Na het startsein ging ik lopen op de automatische piloot. Niet met de menigte mee, maar lekker starten op mijn eigen tempo. Het ging lekker, lekkerder dan ik had verwacht. Toen ik even keek naar wat mijn tempo was, liep ik met een pace van 5’00 en zat ik al bijna op 2 kilometer! Wat een meevaller. Ondertussen hoorde ik de speaker al roepen dat de eerste van de 5 kilometer er aankwamen, dat is snel dacht ik. Maar al gauw kwam ik erachter dat we het rondje twee keer liepen. Wat een tegenvaller, want de tweede keer weet je natuurlijk precies nog hoever je nog moet.
Inmiddels zakte mijn tempo wel wat in, mijn lichaam liet het toch niet helemaal toe. Al met al liep ik heel constant waardoor mijn streeftijd van 26 minuten toch wel erg mogelijk werd. Mijn pace in de gaten houdend, liep ik verder. Mijn lichaam liet me wel steeds meer in de steek, het was toch even te gezellig gisteravond. Maar ik ging alsnog lekker, en ik moest en zou in dit tempo gaande blijven om mijn streeftijd te halen! Het laatste stuk zette ik dan ook een lekkere eindsprint in om vervolgens binnen 26 minuten en 12 seconden te finishen. Ja, dat was zuur! 12 seconden, 12 luttele seconden te langzaam.
Maar wat ben ik blij met die tijd! Het feit dat in de toestand waar ik verkeerde vanochtend, mijn lichaam nog steeds zulke prestaties kan leveren was voor mij een oppepper voor mijn zelfvertrouwen en voor het vertrouwen in volgende races! Het is elke keer weer zo fijn, wanneer je een prestatie levert waarvan je dacht er niet toe in staat te zijn. Ik sta zelfs in de top 10 van de 75 vrouwelijke deelneemsters! (nummer 9)
