Vandaag was het tijd om mijn hardloopavontuur naar een hoger level te tillen. Vandaag was namelijk mijn eerste officiële run! De Ajax Foundation Run bij de Amsterdam Arena, waarbij de gehele opbrengst ten goede komt aan het goede doel. 3 weken geleden schreef ik me in een opwelling in voor de 5K en vandaag was het dan eindelijk zo ver!
Voorbereiding
Toen ik me inschreef was mijn verste afstand ooit 4 kilometer, dus dat ik die 5 kilometer zou gaan halen was natuurlijk niet het probleem. Eerder de tijd was een probleem, maar na aanleiding van het tempo waarop ik trainde wist ik: Dit ga ik redden! Met nog ongeveer twee weken om te trainen op tempo kreeg ik de maandag van te voren last van symptomen van een zweepslag in mijn kuit. Ja hoor, dat zul je natuurlijk altijd zien.
Donderdag probeerde ik nog een kleine run te doen, maar met het oog op zondag stopte ik hier voortijdig mee. Vrijdag en zaterdag had ik dus rustdagen en dronk ik ook geen alcohol. Ik weet wat dat voor een effect heeft op mijn lichaam en dan zou ik niet kunnen genieten van de run. Zaterdag en zondag zorgde ik voor extra koolhydraten in mijn maaltijden en zaterdagavond pakte ik alvast mijn spullen in voor de dag erna. Ik zette mijn wekker op tijd voor de reis naar Amsterdam en was er dus klaar voor, op mijn kuit na….
Race day!
Toen de wekker ging haastte ik me aan het ontbijt! Een goede maaltijd, ruim van te voren zodat ik tijdens de race geen honger zou krijgen. Daarna sprong ik even gauw onder de douch (voor het sporten? Ja voor het sporten) om even goed wakker te worden. Ik keek mijn tas even na of alles er in zat en op naar de trein!
Half 11 stapte ik samen met mijn vriend op de trein. Hele tijd zitten, dan overstappen op schiphol zodat ik rond 11.45 bij de Arena zou zijn. Natuurlijk reed de trein van de overstap niet, wat resulteerde in een halfuur wachten op Schiphol. Dat begint al goed!
Gelukkig kwam ik om 12 uur aan, even terrein verkennen, startnummer ophalen en klaarmaken voor m’n eerste race!
Om 1 uur was het zover Siem de Jong, op z’n krukken weliswaar gaf het startsein en dit betekende het begin! Mijn eerste race die waarschijnlijk opgevolgd gaat worden door veel meer, was begonnen!
Gelukkig stond ik vrij vooraan en was de start daar niet zo rommelig. Ik vond al gauw een tempo wat me lekker afging en wat perfect was om mee te beginnen. Na mijn gevoel 100 meter gerend te hebben, hoorde ik al iemand achter me dat de eerste kilometer er al opzat. Oh dacht ik, dit wordt een makkie! En ik besloot dat als straks het waterpunt geweest was op de helft om daar mijn tempo wat omhoog te gooien voor de tweede helft.
Ook het waterpunt was er al voordat ik het wist, ik ging lekker en genoot. Voor het waterpunt vielen al zo veel mensen uit op uithoudingsvermogen en dit gaf me des te meer zelfvertrouwen. Dus omhoog ging dat tempo voor de tweede en laatste helft. Mensen inhalen, die jou bij de start lachend inhaalden. Tsjaa, toch een beetje te optimistisch begonnen? Ik ging veel mensen voorbij en zag het bordje drie kilometer inzicht komen. Nu pas? Dat viel tegen, maar vrolijk ging ik door.
Toen de ArenA inzicht kwam dacht ik er toch bijna te zijn. En dat bleek ook zo te zijn. Nog 1 kilometer stond er op het bord, gevolgd door een helse helling. In mijn zelfde tempo besloot ik deze helling aan te pakken totaal niet slim natuurlijk. Bovenaan, waar we nog steeds op een lichte helling liepen, was ik kapot! Hier zag ik de tijd 25.25, m’n doel van 26 minuten ging ik niet meer halen. Doordat ik zo kapot was, kon ik niet zoals ik gedachten had de laatste 500 meter een eindsprint inzetten, maar werd het een eindsprint van de laatste 200 meter op halve kracht! Maar wat was het gaaf om die ArenA in te rennen en over de finish te gaan! Met een trotse vriend op de tribune.
Mijn uiteindelijke tijd was 28.53, niet tevreden want mijn doel was 26 minuten. En dat had ik echt wel kunnen halen. Maarja al met al is het wel een mooie opstap voor toekomstige races!
