Zo, afgelopen zaterdag was het zover! De dag van twee 5KM evenementen. En dat terwijl ik momenteel maar net in vorm ben om er eentje te lopen. Ach, het lot wilde het zo! In Amsterdam wilde ik sowieso graag lopen, bij de Cruyff Legacy Run. Nadeel? 14KM. Mazzel dit jaar? Ja! De eerste editie van de 5KM. Maar, in het dorp waar mijn vriend woont, organiseerden ze de Emilialoop. Na lang wikken en wegen, besloot ik ze allebei te doen. Mits het logistiek ook allemaal mogelijk zou zijn. En daarom stapte ik zaterdag als eerste op de trein naar de Johan Cruyff ArenA. Hoe deze race verliep, zal ik vandaag schrijven!
Van te voren
Op mij startnummer stond bustijd 14.20u vermeldt. Dat betekende, dat ik 14.10u bij de bussen klaar moest staan. Om te zorgen dat ik geen haast had en genoeg tijd om mijn spulllen in te leveren, was ik rond 13.15u al aanwezig. Niet verkeerd, lekker nog even relaxen in het zonnetje. Even voor tweeën lever ik mijn spullen in en besluit ik net zoals velen, alvast richting de bussen te lopen. Waar ik hoopte de eerste groep te zijn, stonden hier ook nog mensen voor 14.00u en 14.00u t3 wachten. Tijd verstrijkt, het wordt daadwerkelijk 14.00u, 14.10u, maar geen bus te bekennen. Uiteindelijk komt de eerste bus rond 14.15u om ons naar de start te vervoeren. Dit blijkt nog een pittig ritje! Eenmaal daar, worden we samengevoegd met de mensen die zelf naar de start zijn gekomen en de mensen uit de bus achter ons. Midden in betondorp worden we opgezweept door een DJ. Na een praatje van Frank Rijkaard, over bijvoorbeeld de audio app die speciaal voor de cruyff run is ontwikkelt, is het klaar om te gaan! Een voor een, mogen we ons tussen de lopers van de 14KM gaan voegen!
Het lopen zelf
Ik loop vandaag zonder doel. Gewoon lekker lopen en fris de finish overkomen. Ik moet natuurlijk ’s avonds nog een keer. Echter, voegen we ons tussen de snellere lopers op de 14KM. Waardoor het veel te makkelijk is, om mee te gaan in een te snel tempo. De eerste kilometer loop ik dan ook in 5’11”. 2 jaar geleden geen probleem, maar voor nu? Tikkie optimistisch!
Ik moet het tempo dan ook al gauw laten zakken. Niet alleen omdat het echt te snel is. Tevens, omdat ik ongelofelijke last heb van de hitte. En, ik heb ook geen idee hoe ver ik al ben. Heb ik een kilometer bord gemist? Of ben ik echt nog niet zover?
Het kilometer bord van de 11 KM is dan ook meer dan welkom! Nog 3 kilometer te gaan. Iets waar ik me aan vast kan houden. Vanaf daar, gaat het ook mentaal weer iets beter. Maar die hitte, kan iemand die zon uitzetten? Ik weet weer ietwat te versnellen naar zo’n 5’45”. Ik besluit in dit tempo te blijven lopen, aangezien ik weet dat het dan goed moet gaan komen. Toch, kan ik me niet helemaal inhouden wanneer het 13 kilometer bord zijn verschijning maakt. Ik versnel iets, maar niet teveel. Want uit eerdere deelname aan de Ajax Foundation run, weet ik dat de klim om in de ArenA te komen, echt killing is. Deze pak ik dan ook rustig aan. Niet te gek, zodat ik even op adem kan komen en het laatste stukje in de ArenA kan knallen!
De finish
Wat is dat toch magisch. Finishen in het stadion van je cluppie! Finishen in een stadion in het algemeen al zelfs. Maar zo, in de Johan Cruyff ArenA? Helemaal top! Met dikke kippenvel, knal ik dan ook de finish over om mijn medaille in ontvangst te nemen. Zo blij, dat nummer 1 erop zit vandaag. Nog blijer, wanneer ik zie dat de route bijna 6 kilometer (5.9) is gebleken en dat ik die gelopen heb in een officiële tijd can 33.35! Een pace van 5’40” dus. Of ik daar blij mee ben? Ja. Voor nu wel, mijn trainingen gaan namelijk een stuk slechter en dit zorgt weer voor de nodige motivatie. Al hield ik mijn hart vast voor vanavond. Ik heb veel gegeven, zeker met de hitte! En nu moet ik nog een keer?! Help.
Toch, zorg ik dat ik op tijd in de trein zit naar Nijmegen. Hoe de Emilialoop in Wijchen ging? Dat lees je morgen!