Bruggenloop Rotterdam 2015

Rond 12 uur vertrekken we om richting Delft Zuid te gaan, daar zetten we de auto neer om vervolgens het laatste stukje met de trein te gaan. Onderweg halen we nog een ontbijtje, wat drinken en bananen. Bas loopt vandaag ook mee en op de heenweg is het al lachen, gieren en brullen. Meneer ziet op tegen het hardlopen, maar ik weet zeker dat hij het halen gaat. Als ongetrainde loper zette hij eerder dit jaar al een hele prestatie neer op de halve marathon.

Maar goed, eenmaal aangekomen bij de Kuip was het tijd om even een sanitaire stop te nemen en onze lampjes op te halen. Ik begin wel wat kriebels te voelen, want ik heb het idee dat ik toch wel erg hoog heb ingezet met een tijd onder de 01:25:00. Gelukkig lopen we vandaag samen en vliegt ook de tijd tot de start voorbij. Eerst nog even keten in het startvak en voor dat we het weten is het tijd om te gaan.

Jeetje wat is het eerste stuk krap zeg. Zoals bij veel runs het geval is, neemt bijna niemand de runners etiquette in acht. Niemand denkt er aan om rechts te lopen en links in te halen. Normaal kan ik deze frustratie niet kwijt, maar vandaag loop ik lekker te zeuren tegen Bas. De eerste brug is het Valkenoordse viaduct, ik was even vergeten dat we natuurlijk nog 6 bruggen moesten lopen ook! In een redelijk tempo pakken we de eerste brug aan en na deze brug zit ook de eerste kilometer er alweer op. Heel snel daarna volgt al de Lodewijk Pincoffsbrug. “Telt deze ook mee als brug?” Vraagt Bas, ik weet het niet zeker maar volgens mij wel. Jeetje. Dat stelt eigenlijk niet zo heel veel voor denk ik bij mezelf!

Voordat ik het weet, duikt ook het twee kilometer bordje alweer op. Ik voel dat we lekker tempo houden, dus ik besluit nog even niet op mijn horloge te kijken.  Na de spoorwegbrug gehad te hebben, dook de Erasmus brug op… Vlak voor deze brug was het drie kilometer punt. De Erasmusbrug was de eerste echte zware brug, maar ook deze ging heel erg soepeltjes! Voor dat we het weten zitten we op ongeveer het midden van de brug op vier kilometer alweer.  Na een snelle blik op mijn horloge zie ik dat we dik op schema lopen. Snel doe ik mijn mouw er weer overheen. Nu gewoon lekker doorlopen en niet teveel mee bezig zijn, want het loopt op rolletjes. Voordeel van deze lange hoge brug, is dat je op een gegeven moment weer naar beneden moet, heerlijk!

Niet veel later ben ik Bas even kwijt en is het chaos om me heen, ik hoor geschreeuw en het duurt even voordat ik het doorheb, maar hier is dus een waterpunt. Vlak na het waterpunt zitten we alweer op vijf kilometer. Jeetje, de kilometers vliegen voorbij!

Kilometers 5 t/m 10
Na kilometer 5, laat kilometer 6 toch naar mijn gevoel wat langer op zich wachten. Ik besluit daarom op kilometer 6 toch even op mijn horloge te kijken. Na de Boerengat brug is het 6 kilometer punt al, wanneer ik op mijn horloge kijk, zie ik dat we nog steeds ongeveer anderhalve minuut voor lopen op schema, maar dat we wel echt tempo moeten houden. Dat tempo houden was niet zomaar wat trouwens, inmiddels lopen we namelijk op de Maasboulevard en dat stuk is dus op en top vals plat. Gelukkig loopt het verbazend lekker en heb ik er heel weinig last van.

De kilometers lijken nu wel wat langzamer voorbij te gaan, maar niets is gelukkig minder waar. Inmiddels zijn we kilometer 8 en 9 ook gepasseerd en doemt de Brienenoordbrug op. De laatste van het parcours, maar wanneer we hem zien, blijkt het ook waarschijnlijk de zwaarste. Het parcours is hier krap en daar balen we van. Ondanks dat we niet te snel de brug aan willen pakken, worden we redelijk opgehouden in ons tempo. Aan het begin van de brug is kilometerpunt 10… Na een snelle blik op mijn horloge, zie ik dat we bijna 3 minuten voor liggen op schema en dat ik een PR heb gelopen op de 10 kilometer! Dat is 1 denk ik bij mezelf…

Kilometers 10 t/m 15
Vanaf kilometer 10, hebben we er natuurlijk nog maar 5 te gaan. Inmiddels begin ik het wel een beetje zwaar te krijgen met de heftige Brienenoordbrug, gelukkig zie ik dat we bijna boven zijn en we een heel stuk lekker naar beneden mogen lopen. Wat een verademing! Nog voor het einde van de brug zitten we alweer op kilometer 11!

Inmiddels beginnen mensen langzamer te lopen en vallen er hier en daar wat mensen uit. Het verbaasde me trouwens, ik heb heel weinig wandelaars gezien deze 15 kilometer lang! Afijn, Bas en ik willen graag tempo houden. Dit is op dit laatste stuk nog best wel lastig. Het is krap en langzame en snelle lopers, lopen kriskras door elkaar. Voor wanneer we een stuk lopen op een fietspad met zijn allen. Vlak daarna is kilometer 12 en blijkt dat we voor een tijd van 1.25.00 nog 20 minuten hebben voor de laatste drie kilometer. Meer dan zat natuurlijk, toch besluiten we een tandje bij te doen. Zigzaggend door de mensen heen, kunnen we gelukkig nog lekker tempo houden. Het laatste drinkpunt op ongeveer 12.5 kilometer slaan we over. Nu is tijd om door te rennen. In de verte ziet Bas het 13 kilometer bordje al, dat is snel!

Kilometer 13 is er alweer voordat ik het doorheb en weer zetten we een klein beetje aan. Nog twee kilometer te gaan en nog heel veel tijd over! Inmiddels begin ik het met mijn ademhaling wel wat moeilijk te krijgen. Maar het gaat lekker dus ik loop door, bij de laatste kilometer zetten we nog even extra aan. Eigenlijk gaat Bas mij even te snel en dat als ongetrainde loper. &@$#!& hoe dan?! Ik raak geïrriteerd en probeer wat te zeggen. F***, dat had ik niet moeten doen. Ik begin bijna te hyperventileren en zo zou het bijna misgaan zo vlak voor de finish, na zo’n fijne loop. Gelukkig heb ik het van mezelf door en kan ik door iets rustiger aan te doen en te letten op mijn ademhaling gewoon doorlopen. De laatste 500 meter zet ik nog een sprint in en ga ik zielsgelukkig de finish over met een eigen geklokte tijd van 1.20.35.