Zoals jullie eerder al lazen, bracht ik mijn weekend door in Madeira. Een weekend is veel te kort, dus ik ga er zeker terugkomen. Waarom, hoe wat en waar? Dat lees je in deze blog.

Aankomst in Funchal, Madeira

Bij aankomst op het vliegveld van Madeira, heb ik gelijk al een extreem vakantiegevoel. Het is warm, aangenaam zelfs nog voor negen uur ’s avonds. Met de bus vanaf de luchthaven, vertrek ik naar Funchal centrum. Tijdens de busreis in het donker wordt ik al verliefd op dit eiland met al zijn lampjes. Deze twee dagen gaan sowieso te kort zijn, dit is de eerste keer dat ik hier ben, maar zeker niet de laatste.

View from the Hostel MadeiraVanaf het busstation is het een kleine vijf minuten lopen naar het hostel. Eenmaal in de juiste straat, weet ik dat ik een goede keuze heb gemaakt. Midden een van de gezelligste straten van Funchal. Rua de Santa Maria. Ik weet nu al, hier ga ik morgenavond eten.

Eenmaal in het hostel, zoek ik mijn kamer op en berg ik m’n spullen op. Ik twijfel enorm, even het nachtleven in? Of in ieder geval kijken of er in het hostel ergens een beetje leven is? Buiten is het vol leven, dat is te horen vanuit m’n bed. Maar ik besluit verstandig te blijven en in dat bed te blijven. Morgen gaat de wekker vroeg en moet ik ruim 5 uur hiken in de bergen. Misschien beter dat ik lekker fit ben. (zaterdag ben ik mezelf hier HEEL dankbaar voor geweest)

Hiken door de bergtoppen

Zaterdag gaat de wekker vroeg voor de tour die ik heb geboekt. Het leek me noet verstandig om de hike in m’n eentje te gaan doen. Dus heb ik een tour geboekt om door te toppen van de bergen van Madeira te gaan hiken. Eenmaal ruim op tijd op het afhaalpunt, begin ik hem wel te stressen. Allemaal mensen met wandeluitrusting zie ik gaan, sta ik daar in m’n spijkerbroek met spijkerjas. Ik heb er wel aangedacht om sportkleding mee te nemen, maar veel warmte sportkleding heb ik niet. Dus dit leek me beter. Nog meer stress ik, als het busje maar niet komt. Ik sta toch wel goed?

Ja dus. Eenmaal in het busje rijden we naar Poiso. Waar we een momentje hebben om nog even te toileteren en eventueel een lunch aan te schaffen. Vanaf daar rijden we naar de eerste top, waar onze hike zal beginnen. De Pico Arieiro. Vanaf daar zullen we het pad volgen dat al meer dan 100 jaar oud is en belopen wordt. Nu door sportieve toeristen, vroeger door de inwoners met hun goederen of oogst, om deze een dorp verderop in te zetten in de ruilhandel.

Madeira, Funchal

Omhoog, omlaag, omhoog…

Pico RuivoDe hike is zwaar, zwaarder dan ik verwachtte. We lopen stukken stijl naar beneden, wat voor de benen zwaar is. En stukken naar boven die er aardig in slaan voor de hartslag en ademhaling. Maar wie uitzichten, die we te zien krijgen zijn het absoluut waard. We zien kleine details van de Nonnenvallei en de mooiste, ruwe bergen. Door aardverschuivingen, zijn sommige stukken moeilijk begaanbaar. Dit maakt de hike en stuk intensiever en spannender. Maar gelukkig komt iedereen er veilig door heen. Een deel van de route is dicht, waardoor we een metalen trap op moeten. Als je het mij vraagt, het zwaarste gedeelte. Ik besluit mezelf wel tot het uiterste te pushen en kom als derde van de groep boven. Vanaf hier moeten we wéér naar beneden… Terwijl de hoogste top van Madeira ons hoogste punt gaat zijn…

Op de Pico Ruivo, Madeira

Maar het is het waard. Ondanks dat we een klein beetje verregend zijn en het inmiddels zo bewolkt is, dat we op de hoogste top van Madeira geen meter ver kunnen zien, is het het alles waard geweest. Elke euro, maar al helemaal elke zware stap! Wat geeft dat een machtig gevoel zeg, als je eenmaal boven bent! Wauw, wie had ooit gedacht dat ik dit zou doen?

Lunch op de Pico Ruivo

Na een korte lunch op het hoogste punt, de Pico Ruivo, vertrekken we richting het busje. Nog ruim 45 minuten naar beneden lopen. Heerlijk zou je denken, nou m’n benen hebben wel eens beter gevoeld. Eenmaal in het busje rijden we naar Santana voor wat drinken, een toilet en de huisjes met strooien daken die zo kenmerkend zijn voor het oosten van Madeira. Hierna is het tijd om terug te gaan.

Rua Santa Maria Funchal

Slenteren in het oude centrum

Ik slenter nog wat rond over de prachtige boulevard in het heerlijke zonnetje. Overal lopen toeristen in de meest zomers kleding. Door de hike in de bergen, ben ik zowat warmer gekleed dan de gemiddelde local. Ik slenter nog wat rond in het oude, gezellige centrum en besluit dan dat het tijd is om even op te frissen en te gaan eten. Uiteraard in hetzelfde gezellige straatje als mijn hostel. Heerlijke soep, nog betere biefstuk en dankzij mijn blonde haren rode wijn en nog een drankje van het huis!

Mijn plan was om ’s avonds nog even naar de boulevard en het oude centrum te lopen. Echter, heb ik een óntzettende after dinner dip en ben ik bekaf. De wijntjes spelen ook een rol en eenmaal in het hostel blijf ik na lang twijfelen toch binnen. Ik ga waarschijnlijk slapen als een baby en morgen gaat de wekker weer vroeg voor het heerlijke ontbijt en de volgende hike! Een makkelijke en korte dit keer.

Oude centrum Old town Funchal

Levada tocht

Na een heerlijke nacht, wordt ik voor het mooie even te vroeg wakker. Maar goed, na een verfrissende douche en een goed ontbijt. Sta ik alweer braaf om 9.00 uur bij het pick-up point. Een niewe dag, een nieuwe hike. Levada’s here I come!

Een Levada is een irrigatiesysteem dat in de 16e eeuw door heel Madeira is aangelegd om het water van het Westen naar het Oosten te krijgen, zodat de bewoners hun landerijen nat kunnen houden. Levada stamt af van het Portugese wordt Levar, wat transporteren betekent. Langs de Levada’s loopt ook een pad. Er zijn verschillende routes te lopen, het is echter wel gek om te beseffen dat sommige mensen daar letterlijk wonen en voor hun boodschappen soms wel een uur, heen en terug moeten lopen omdat er geen autoweg aanwezig is. Die zijn en er op Madeira sowieso pas sinds 1950, op sommige plekken pas sinds de jaren zeventig. Can you imagine?

Weg foto’s…

Onze gids, weet onderweg ontzettend veel te vertellen over vooral de lokale flora. Maar niet alles wat er groeit is lokaal, veel planten en bomen zijn geïmporteerd. Onderweg komen we onder andere ook eucalyptus en avocado’s tegen. Op de landerijen en terrassen van de bewoners zien we ook zoete aardappel, passievrucht en bananen. Ik kan me niet voorstellen, hoe kleurrijk het hier moet zijn in de lente. En kan niet wachten om hier weer terug te komen. Tijdens de route hebben we bijna constant uitzicht op de zee, prachtige plaatjes als je het mij vraagt. Helaas kom ik erachter dat door een niet werkende SD kaart al m’n foto’s van de zondag tot nu toe verloren zijn. Even ben ik chagrijnig, maar hé foto’s zijn niet alles, ik heb het meegemaakt en het zit allemaal in het koppie.

Madeira, Funchal

Ultimate toerist in de YellowBus

Eenmaal terug van de hike, haal ik m’n spullen op in het hostel. Ik weet niet waar de dag me nu ga brengen, dus kan ze maar beter bij me hebben. In verband met de bus naar het vliegveld te gaan. Om toch nog zoveel mogelijk te zien in korte tijd, besluit ik om totaal tegen m’n principes in om een yellowbus ticket aan te schaffen.

Camara do Lobos Madeira

Deze leidt me onder andere langs, Parque de Santa Catarina, Casino Madeira en Praia Formosa, waar ik nog graag heen wilde.

In de zomer zal het wel tof zijn, voor nu was ik vooral blij dat ik er niet heen gelopen ben..Verschillende mooie uitzichten doen zich aan tot we bij Camara de Lobos zijn. En prachtig klein haventje, hier is ons keerpunt en gaan we weer terug. De Yellowbus is vooralsnog een fijne manier om snel veel plekken te zien in korte tijd. Maar of ik het echt zal aanraden?

Parque de santa catarina

Parque de Santa Catarina

Na de Yellowbus, begeef ik me naar Parque de Santa Catarina waar we eerder zijn langs gereden. Het is prachtig en nogmaals, ik kan me niet inbeelden hoe mooi het moet zijn als werkelijk alles in bloei is. Hierna slenter ik nog even door het centrum en over de boulevard en zoek ik nog een fijn restaurantje op. Voornemen was een klein avondmaal, maar ik krijg me toch een bord vol?! Hierna is het toch echt tijd om naar de bus te gaan, ik ben alsnog veel te vroeg, maar kan me echt niet veroorloven deze te missen. Daarbij ben ik moe en voldaan en diep teleurgesteld dat ik alweer naar huis moet.

Ik kom hier zeker nog eens terug. Om de Mountain Peaks hike nog eens te doen, de Cabo Girao te bezoeken, Camara do Lobos beter te leren kennen, de kabelbaan te gebruiken, het water oo te gaan en nog veel meer. Maar vooral om het heerlijke leventje hier weer te ervaren. Want wat heb ik genoten en baal ik dat ik weer naar huis ga. Het was een prachtig weekend met een perfecte balans tussen goed eten, toerisme en opgaan in de natuur. Het was de eerst keer Madeira, maar zeker niet de laatste:

Tours/Hikes in deze blog:

Mountain Peaks Walk – Lido Tours
Levada walk Referta – Castelejo – Lido Tours
Camara do Lobos tour Blue Line – Yellow Bus

Zonsondergang Madeira boulevard

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *