Na een week ziek zijn en maar een beetje aankwakkelen, zijn al mijn trainingen in mijn schema van vorige week roodgekleurd en zijn ook mijn aantal stappen niet echt om over naar huis te schrijven. Door twee dagen rondstruinen in Madrid is het gemiddelde oke, maar daar blijft het ook wel een beetje bij. Hopelijk, gaat het deze week stukje bij beetje weer beter en kan ik weer gaan hardlopen en weer lekker gaan genieten. Want zo’n week als vorige week, daar wordt niemand vrolijk van.

Maandag

Ik word iets voor de wekker wakker en wanneer ik op mijn Fitbit kijk, hoelang ik nog heb. Schrik ik me dood. Hoe kan het nou opeens half 9 zijn? Ik ben op tijd gaan slapen en heb twee wekkers gezet? Gelukkig realiseer ik me in een split second, dat ik mijn horloge in Lissabon nog niet gesynchroniseerd heb. Deze staat dus nog op de Spaanse tijd. Godzijdank, dat betekent nog even een halfuurtje lekker liggen!

Eenmaal op werk, realiseer ik me pas hoe ‘niet fit’ ik eigenlijk nog ben. Maar, ik voel me niet meer ziek. Dat is dus top, alleen nog verkouden en wat rozig. De dag gaat niet al te snel voorbij en sommige uren kruipt de tijd. Eenmaal thuis, kook ik even gauw een pan kip met rijst en een lekker saus en na het eten is het tijd om websites up te daten en andere verplichtingen te voldoen. Poeh, ik kan niet wachten tot ik in Nederland ben en niet meer 40 uur in de week werk, maar wat minder. Zodat ik meer tijd over houd na het werk. Mijn to do list is super lang geworden, nadat ik vorige week niet meer gedaan heb dan werken en platliggen.

Rond een uur of half 11, vind ik het welletjes geweest en ga ik lekker slapen. Morgen weer een dag!

Dinsdag

Ook vandaag moet er gewoon weer gewerkt worden. Maikel en ik werken beiden vandaag dezelfde tijd, dus lopen samen heen, lunchen gezellig samen en na werk doen we nog even 1 borrel met wat anderen. De dag is super snel voor bij gegaan, wat een heerlijk gevoel geeft.

Na de borrel lopen we naar huis en ben ik in mijn hoofd bezig met mijn rondje hardlopen. Na een week ziek zijn, heb ik hier oprecht veel zin in. Maar eenmaal thuis, loopt alles net even anders. De hele kamer, of nouja, dat is overdreven, maar we hebben last van mieren. Het leken we weinig, maar ze waren met 100’den! Tot een uur of 10 zijn we letterlijk bezig met de kamer schoonmaken en tussendoor moeten we ook nog naar de supermarkt, omdat hier in het huis altijd alles kwijt is. De teamwork is fantastisch, maar toch had ik liever mijn rondje hardgelopen. Koken komt er ook niet meer van en daarom bestellen we lekker KFC. Dan maar een keertje slecht!

Woensdag

De dagen op werk lijken steeds langer te duren en de motivatie wordt er ook niet beter op, nu het einde hier in Lissabon in zicht is. Maar, toch raap ik mij zelf elke ochtend weer braaf bij elkaar. Uiteindelijk valt het namelijk allemaal mee en is er eigenlijk weinig aan de hand. Na het werk, doe ik even een frisje, waar ieder ander een borrel doet. Wat ontzettend verstandig van me! Ik moet wel, want vanavond mag ik dan toch weer hardlopen!

Mijn eerste korte interval sinds tijden, maar het gaat eigenlijk heerlijk. Het rondje is me eigenlijk veel te kort, maar voldaan ga ik dus weer naar huis toe. Lekker pasta koken en lekker chillen in bed na een fijne warme douch.

Donderdag

Het weekend komt al weer lang en breed in zicht en dat is een heerlijk gevoel! Zo lekker, dat ik na het werk alweer besluit om een drankje te doen! Super gezellig en leuk, want dan lopen Maikel en ik samen naar huis, wanneer hij een halfuurtje later ook klaar is. Win-win situatie. Qua eten en avond doen we niets bijzonders. Lekker simpel!

Vrijdag

Rond 7.00u word ik wakker. Wat ik heerlijk vind, want dan kan ik nog zo’n drie kwartier wegdoezelen. Echter, wanneer die drie kwartier wel erg lang vind duren, schrik ik wakker. Het is vijf voor half negen. Vijf voor half negen mensen, ik ga normaliter om half 9 de deur uit! Als een gek, ga ik douchen en doe ik mijn ding en een kwartier later sta ik buiten. Op tijd kom ik op werk aan, vraag me niet hoe!

De dag vliegt voorbij en voordat ik het weet is het weer weekend. Heerlijk, tijd om lekker te relaxen en er op uit te gaan. Maar, eerst even een klein borreltje!

Zaterdag

Eerst slaap ik lekker uit. Niet meer dan verdiend! Eigenlijk moet ik vandaag hard gaan lopen en wil ik er op uit. Echter, gooit het weer voor dat laatste sowieso roet in het eten. Voor het hardlopen maakt het weinig uit, maar toch ben ik een mietje en lig ik vol medelijden in bed. Zeker, wanneer ik me daarna een mislukkeling voel, dat ik niet ben gegaan. Pfff, ik haat zulke dagen en dan vooral de regen!

Zondag

Ook vandaag slaap ik uit, maar vandaag moet en zal ik hard gaan lopen. Het is prachtig weer en vanavond gaan we lekker uiteten. Gaan met die hap dus! Voordat ik de deur uit ben, is het alweer wat later en is de dag op zijn warmst. Het lopen gaat niet van een leien dakje, maar het is heerlijk weer om buiten te zijn. Ik loop richting het centrum en begeef me tussen het toerisme. Heerlijk! Na veel zwoegen, volbreng ik toch de 7 kilometer. Eindelijk 5+ kilometer, dat is echt maanden geleden!

Daarna kijken we Wie Is de Mol terug en besluiten we lekker uiteten te gaan bij ons favoriete restaurant. Absoluut geen slechte keuze, daar wordt iedereen vrolijk van. Na een heerlijke avond samen, val ik op tijd al weer in slaap. Alsof ik niet genoeg geslapen heb de afgelopen twee dagen?!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *