Dat deze Zandvoort Circuit Run weer heel anders zou worden dan vorig jaar, was in ieder geval zeker. Toch heb ik er maanden weer naar uitgekeken, omdat het lopen over het circuit echt heel gaaf is en het centrum van Zandvoort zelfs met dat barre weer van vorig jaar, hartstikke gezellig is.

Gisteren was het weer zover. Ik begon de dag met vervelend nieuws, waar ik maar een paar dingen van wist. Meer informatie zou de rest van de dag volgen, maar ik als controlfreak en emotionele achtbaan, kan het dan niet loslaten. Eerlijk gezegd was alle zin in 1 keer weggevaagd. Het liefst dook ik mijn bed weer in of zou ik richting de persoon in kwestie gaan. Voor ik alles wist, zou ik geen focus hebben. Of zal ik dan de vijf doen? Dan ben ik sneller terug… Na veel twijfelen, waardoor ik de start van de 5 niet eens zou gaan halen, besloot ik om nog even m’n bed in te duiken en daarna toch naar Zandvoort te gaan. Lekker m’n koppie leeglopen en niet op m’n tempo letten, gewoon zonder doel. Waarom kan ik mentaal nou nooit normaal reageren op bepaalde situaties?

Voorbereiding Zandvoort Circuit RunZo gezegd zo gedaan en ging ik met een flink humeur die kant op. Al reizende voor kreeg ik gelukkig wat meer te horen… Altijd fijn. Eenmaal in Zandvoort was het weer een drukte van jewelste, maar gelukkig meer mensen en kraampjes buiten dan vorig jaar. Veel tijd had ik niet, maar wel ruim om me om te kleden en m’n spullen in te leveren. Na lang zoeken vond ik in de verkleedtent een fijn plekje… Serieus, niet lopers wat doen jullie in de verkleedtent? Achja, na even rustig klaar maken, was het al tijd om m’n spullen in te leveren en richting het startvak te gaan. Tussen de mensen in was het qua kou best uit te houden en de start kwam eigenlijk sneller dan verwacht… Mijn doel was in eerste instantie om tussen het uur en de 1.05 te gaan lopen.

Kilometer 1 t/m 4
Maar zonder doel, liep ik weg na het startschot. Gewoon genieten, lekker lopen en je hoofd leegmaken, meer niet. Spreek ik mezelf toe. Maarja ik ben ik niet, als ik niet veel te snel van start ga. Al gauw loop ik in een pittig tempo waarmee ik het  uur makkelijk halen ga. Het tempo voelt verbazend goed! Gelukkig kan ik toch goed focussen en blijf ik tempohouden.

Bocht na bocht, klim na klim en daling na daling.  Wat is het toch gaaf om over dat heuvelachtige circuit te lopen, samen met nog duizenden lopers! En wat gaat het eigenlijk lekker zeg, na wat voelt als vijf minuten lopen we alweer het parcours af, richting de boulevard.

Kilometer 5 t/m 8
De vijfde kilometer begint met een flink stuk vals plat, gevolgd door een afdaling het strand op. Lekker door het mulle zand, zo snel mogelijk naar het hardere zand. Ehh, tegenvaller! Eenmaal bij de waterlijn, treffen we alleen maar zacht zand aan. Ik blijf doorbuffelen, maar weet dat ik dit niet het hele strand in dit tempo vol ga houden.

Na enkele honderden meters is er eindelijk wat hard zand, helaas zijn er met mij natuurlijk nog heel wat lopers die dit ontdekken. Waardoor het een kwestie wordt van inhalen en hopen dat je kan uitwijken wanneer het water komt.

Ik hou gelukkig enigszins een soort van tempo. Wanneer opeens een groot deel van het deelnemersveld uitwijkt naar rechts, loop ik nog een stukje meer naar links waar het harde zand is. Om er vervolgens binnen luttele seconden achter te komen waarom iedereen naar rechts ging. Recht voor me, zie ik een stuk waar de zee nog een stuk doorloopt en ik kan twee dingen doen… Of ik volg dit stuk water langs de rand, wat betekent extra meters door het mulle zand of ik banjer door het water heen, net zoals de lopers voor me.

In een split second, kies ik voor het laatste en dat valt me heel erg mee. Tot op me enkels loop ik door het water, maar het loopt fijner dan het zachte zand. En het voordeel is, dat wanneer je eenmaal een stukje zo gedaan hebt, het volgende stuk waar je kan kiezen, je er weer voor kiest. Eenmaal natte voeten, maakt het niets meer uit ook…  Al moet ik zeggen, dat het de andere keren pas tot me doordringt hoe koud het water is. Allemaal leuk en aardig, maar ik heb geen droge schoenen en sokken mee. Oeps.

Na wat een eeuwigheid lijkt bereiken we de 7 kilometer, vanaf hier is het nog maar een klein stukje strand. Het enige waar ik nog tegen op zie is de strand opgang… Vorige keer ging ik hier echt stuk op en dit jaar? Weer! Mijn hemel, wat een &%^@* stuk is dat zeg. Het hele stuk op de boulevard moet ik nog echt even goed bijkomen. Net zoals iedereen om me heen zo te zien. Ik probeer wel snel weer wat tempo te maken, want in dit tempo duurt het nog eeuwen voor dat ik er ben.

Vlak voor dat we langs de duinen gaan lopen richting het centrum, bereiken we de 8 kilometer.

Zandvoort Circuit Run 2016Kilometer 9 t/m 12
Nog vier kilometer te gaan! Hopelijk kan ik deze vier kilometer nog even lekker tempo maken om wat tijd in te halen die ik op het strand verloren ben. M’n benen zijn zwaar. Bij de eerstvolgende bocht slippen m’n voeten over de weg. Als ik niet uitkijk, kus ik straks de straat.

Op naar het centrum, waar eerst een stijle daling ons wacht. Langs de café’s maak ik ineens veel te veel tempo. Ik versnel en versnel, op een stuk dat valsplat is… Handig? Nee! Maarja, wat wil je met die aanmoedigingen?

Na een paar honderd meter in de bocht waar we weer langs de huizen gaan, moet ik m’n tempo toch iets laten zakken. Dit was teveel van het goede. Vanaf nu is het echt niet ver meer. Het tien kilometerbordje mis ik, maar de supporters van reisjefit weten ons te vertellen dat het ongeveer nog anderhalve kilometer is… Goed, dat ga ik nog wel redden.

Inmiddels heb ik al meerdere keren bijna de straat geknuffeld, doordat ik moeite heb met m’n voeten goed op te tillen door dat verdomde strand. Maar het einde is inzicht! Langs de hoofdingang, waar verschillende finishers alweer richting het station gaan. Dan het grindpad op om vervolgens het laatste stukje circuit naar de finish te betreden… In mijn herinnering was dit echt een heel lang stuk, maar het valt me alles mee! Met een eigen geklokte tijd van 01.06.48 ga ik de finish over. Weer met het gevoel dat er meer ingezeten had… Geef ik structureel te weinig bij een race? Of herstelt mijn lichaam zich na een race dusdanig dat het maar zo lijkt? Mijn uiteindelijke tijd is 1.06.33, nog aardig in de buurt van mijn oorspronkelijke doel dus meer dan tevreden!

Mijn volgende evenement is de rokjesdagloop waar ik samen met mijn zus en zusje de vijf kilometer doen ga. Ik hoop hier mijn huidige PR te gaan verbeteren.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *