Het was een bucketlist dingetje… Twee afstanden lopen op een dag. In m’n marathon schema gaat dit ook aan bod komen en daarom wilde ik als opstapje in ieder geval eens twee races in 1 weekend gelopen hebben. Maar twee weken geleden dacht ik, doe eens gek. Ik ga in Willemstad gewoon de 5 én 10 kilometer lopen!
De avond van te voren besloten m’n ouders ook gezellig mee te gaan en zo zaten we om kwart voor 10 in de auto richting Willemstad. Dit bleek toch wel een stukje verder te zijn, dan ik eigenlijk gedacht had. Bijna twee uur rijden! Maar ondanks dat en de brug die open stond, was ik er ruim op tijd om beide startnummers op te halen… M’n voorbereidingen te treffen en m’n oudets gedag te zeggen die lekker op een terrasje gingen zitten.
De 5 kilometer:
Om half 1 begon het dan echt! De eerste afstand van de dag! De 5 kilometer. M’n doel was vandaag om op de 5 een PR te gaan lopen, dat moest haalbaar zijn wist ik. Al moet ik zeggen dat met oog op het weer, de twijfels daarbij wel een beetje kwamen opzetten. Mijn hemel, wat was het warm zeg. Maar goed… We gingen van start! Ik sta redelijk voorin en trek me automatisch op aan de (te) snelle lopers… Dom dom dom en dan wacht er ook gelijk nog eens een klein klimmetje op ons. Resultaat? M’n hartslag die gelijk al veel te hoog is… Ik zak wat in tempo terug en krijg gelukkig alles weer onder controle. Het enige wat nu dwars zit, zijn m’n benen die toch wel erg zwaar aan voelen. Maar stug blijf ik doorlopen.
Kilometer 1 laat lang op zich wachten, maar ook dat komt omdat ik gelijk al veel te diep gegaan ben. Ik ben dolblij als we het bordje passeren en inmiddels loop ik in een fijn en goed vol te houden tempo. Toch merk ik dat ik het zwaarder heb dan normaal, want wanneer kilometerbordje twee eindelijke opdoemt, had ik bordje drie toch eigenlijk al verwacht. De kilometers kruipen helaas voorbij. Inmiddels lopen we over de vestingwallen, de ster van Willemstad. Prachtige omgeving, maar een route met toch een paar vervelende klimmetjes. En ja what goes up. must go down is een mooi gezegde, maar toch had ik het idee dat we meer omhoog liepen!
Kilometer 3 en 4 loop ik dan ook in een beduidend lager tempo dan de eerste twee kilometers. Het laatste deel van de route leidt door het stadje van Willemstad. Waar de bewoners allemaal luidt staan aan te moedigen en werkelijk de hele stad lijkt de meneer die achter mij loopt te kennen! Ik loop inmiddels weer wat lekkerder, meer tempo en minder vervelende klimmetjes… Eenmaal het 4 kilometerbordje gepasseerd, gaat het heel snel. Voor ik het weet is het nog maar 500 meter. Maar jeetje, wat me dan te wachten staat zeg. De eenalaatste bocht voor de finish is er nog eentje met een flinke klim, alsof ik er nog niet genoeg had. Ik wilde vandaag voor een PR gaan ja, niet voor een parcours waar een snelle tijd er niet in zat…
Maar goed, ik pak de klim vol goede moed aan om het volgende straatje uit de lopen en de benedenkade op te draaien voor een eindsprint. Maar ook dat zat er helaas niet in… Een laatste honderd meter kasseien lagen op me te wachten… Al kijkend waar ik loop, probeer ik enigszins naar de finish te sprinten. Waar ik de speaker mijn naam hoor roepen en waar ik zie op de klok dat het in ieder geval een PR is! De precieze tijd moest ik nog afwachten.
De 10 kilometer:
Na de vijf kilometer heb ik nog ongeveer een halfuurtje tijd om m’n vreugde met mijn ouders te delen, als een razende naar de wc te sprinten en om mijn laatste voorbereidingen te treffen voor de 10 kilometer. Nieuw startnummer, weer een banaantje naar binnen, sloot water achterover en een hapje broodje carpaccio van moeders en weer op naar de start! Het deelnemersveld op de 10 kilometer is beduidend kleiner, maar ook hier staan weer een zoot fanatiekelingen aan de start. Het verslag van de 10 kilometer houd ik kort, want de makkelijkste samenvatting daarvan is: Jeetje, wat heb ik toch een keer heerlijk genoten en een echt rustige race gelopen!
Voordat ik het weet is het alweer zover en gaan we van start. Mijn doel hier was om lekker na te genieten van mijn PR en om een vlakke en rustige race te lopen. De omgeving is werkelijk prachtig, dus ook daar moet ik van mezelf van gaan genieten. Al eerste lopen we een prachtig natuurgebied in, het eerste dat ik merk is dat m’n benen een beetje tegenstribbelen, maar dat het veel makkelijker loopt. De eerste drie kilometers vliegen echt voorbij! Hier en daar staat een huis met supporters, dan loop je weer een heel stuk door de rustige natuur. Ik geniet intens en merk bij mezelf dat ik dit eigenlijk vaker moet doen. Gewoon een race lopen, zonder tijdsdoel en druk. Maar dan ook echt, want ik probeer het zo vaak… Echter ben ik altijd weer bezig met de tijd.
Wanneer we langs Fort de Hel lopen, wacht ons weer een klimmetje. De mannen achter me vinden het een gemeen stukje. “Wacht maar tot we straks op de vestingwallen lopen”.. Denk ik bij mezelf, och wat ben ik ook een hater.
Maar goed, kilometer 4, kilometer 5… Ze vliegen allebei voorbij. Op kilometer punt zes ongeveer wacht een waterpost en ik besluit om hier lekker even gebruik van te maken. Ik heb immers alle tijd en inmiddels toch een beetje last van de hitte. Het timmerbord dat we tegenkomen negeer ik volkomen en ik zet mijn weg voort. Wetend dat we op 7 kilometer de vestingwallen weer opdraaien en vanaf daar de route niet veel anders is dan die van de vijf kilometer… Dezelfde supporters, dezelfde vervelende klimmetjes en dezelfde prachtige omgeving! Dit keer heb ik in ieder geval echt de tijd om de omgeving in me op te nemen en alle kleine straatjes en leuke tuintjes, vind ik echt prachtig. Evenals het enthousiasme van alle inwoners van Willemstad!
Het enige waar ik nu nog tegen op zie, is dat laatste vervelende klimmetje. Ik besluit namelijk nog even lekker aan te zetten het laatste stukje, om toch nog even lekker diep te gaan. Voldaan, moe en tevreden ga ik over de finish! Yes ik heb het geflikt! Drie doelstellingen van de dag behaald! PR op de vijf kilometer: Check. 10 kilometer volledig rustig gelopen zonder tijdsdruk: Check. Twee race op 1 dag: Check!
Uitslagen:
Al gauw blijkt achteraf dat door een fout in het systeem, mijn uitslag op de 5KM niet gepubliceerd was. Iets waar ik natuurlijk vreselijk van baalde, het was nou eenmaal een PR! Maar na contact met de organisatie was dit al heel snel opgelost en stond ik er weer tussen. 5KM in 24.38 en PR op 18 seconden en als zesde dame gefinisht!
De 10 KM liep ik in 54.26. Wie had dat gedacht? Deze tijd kostte me dit jaar geen enkele moeite terwijl ik vorig jaar rond deze tijd een voor toen nieuw PR liep (54.30), waarbij ik echt heel diep was gegaan. Het blijft toch mooi om jezelf keer op keer weer te verbazen.
Mooi omschreven, ik zelf woon in Willemstad en herken de punten wel die jij omschrijf.
Zelf loop ik ook regelmatig stukken van deze route, blijft telkens weer mooi. Ik kan alleen maar zeggen: Goed gedaan en tot volgend jaar?
Dankje! Ik vond het echt een prachtige route, wat een mooie plek om te wonen zeg! Of ik volgend jaar terug kom is nog wel de vraag, want het is een pittig eindje uit de buurt!