Wat een dag was het gister zeg! Alles wat tegen kon zitten, zat praktisch tegen. De dag begon goed, lekker ontbijtje, heerlijk op tijd wakker en ik heb er ontzettend veel zin in. De Singelloop in Utrecht vind ik altijd ontzettend leuk om te lopen. Wel ben ik een beetje zenuwachtig. Door verschillende factoren zijn mijn trainingen al een hele tijd niet echt wat ze zijn moeten. En afgelopen vrijdag verruilde ik een 7 kilometer interval voor een hele langzame vier kilometer omdat het gewoon echt niet ging!
Maar goed, ruim op tijd vertrek ik van huis. Ik heb m’n plan klaar, parkeren bij Leidsche Rijn en daar de trein pakken richting het startgebied. Echter, waren er overal wegwerkzaamheden en is de wegensituatie in de wijk Leidsche Rijn dus compleet anders. Na drie rondjes gereden te hebben, weet ik het echt niet meer en kan ik ook de trein die ik echt hebben moet, never nooit meer halen! Top… Na wat contact met het thuisfront en verschillende opties bedacht te hebben – die allemaal weer afvielen – besluit ik om een parkeerticket voor Galgenwaard te bestellen via de Singelloop organisatie. Hopelijk kom ik dan alsnog op tijd voor de start….
Uiteindelijk veel angst om niets, want met deze oplossing (thanks pap&mam), ben ik uiteindelijk een stuk sneller bij het startgebied en ruim op tijd om voorbereidingen te treffen, mijn startbewijs op te halen en m’n spullen in te leveren.
Kilometer 1 t/m 4:
Ruim op tijd sta ik in het startvak uiteindelijk en om 14.15 mogen we eindelijk van start! Ik start snel, maar merk al gauw dat ik even te veel wil van mezelf. Zoals ik al zei ik wil graag, maar mijn trainingen zijn nou eenmaal niet helemaal optimaal. Toch blijf ik tempo houden, mezelf gewoon uitdagen. Ik weet dat het absoluut geen zwaar parcours is. En dus hobbel ik verder. Ik geniet gelukkig wel van de route, ookal voelen de kilometers ontzettend lang aan!
Na kilometer 3 probeer ik wat tempo in te leveren, mijn lichaam voelt niet goed. Maar m’n hoofd wil zo graag weer de tijden lopen die ik ooit gelopen heb. Dus ik stel een ultimatum voor mezelf, vanaf kilometer 5 MOET ik minstens 2 kilometer wat rustiger aan gaan doen wil ik dit gaan overleven.
Kilometer 5 t/m 8:
Eigenlijk heb ik ook weinig kans, m’n lichaam laat me in de steek en ik lever wat op tempo in. Ik ben werkelijk zo blij dat we de helft gepasseerd hebben, ik besluit om m’n tijd nog een beetje te redden, de drinkpost over te slaan. Inmiddels krijg ik ook ontzettende last van de hitte en verwacht ik rond de 58 te gaan lopen. Mentaal ben ik er ook klaar mee. De tranen staan me nog voor kilometer 6, nader dan het lachen. Alle stress van de heenweg komt naar boven en ik irriteer me even aan alles. Gelukkig sleept het publiek me er wel doorheen.
Op een gegeven moment komen we op een bekend stuk, waar ik weet dat kilometer 7 er aan zit te komen! Nog drie te gaan, dat zou toch moeten lukken. Ik besluit dat ik vanaf kilometer 8 weer ga proberen te versnellen. Ondanks te tegenwind, die mijn tempo echt tot het dieptepunt laat dalen. Toch probeer ik wel te genieten, ik vind Utrecht zo’n gezellige stad en de supporters langs de kant zijn altijd zo leuk en enthousiast!
Kilometer 9 & 10:
Eenmaal langs kilometer 8, probeer ik hier en daar wat te versnellen… M’n lichaam denkt daar iets anders over dus resulteert dit in een soort interval. Ik ben blij dat ik er bijna ben en probeer nog even alles te geven! Zolang ik maar wel binnen het uur loop, alsjeblieft?! Eenmaal bij de finish ben ik echt dolblij als ik de klok zie, ruim onder het uur gelopen! Ondanks dat het voelde dat ik echt slenterde.
Sorry voor dit intens negatieve verslag, maar tijdens de race zat ik er gewoon echt niet lekker in! Achteraf ben ik ontzettend blij met mijn tijd van 55.38. Absoluut geen top tijd als je het vergelijkt met mijn vorm vorig jaar. Maar wel een tijd die momenteel laat zien dat er weer vooruitgang is en die mij een hele hoop vertrouwen geeft!