Rond een uur half 10 gaat m’n wekker, wauw ik heb er zin in! Vandaag is de dag dat ik een gooi ga doen naar een nieuw PR op de vijf kilometer én vandaag is ook nog eens een gezellig zussen uitje! Vandaag lopen m’n zus en zusje namelijk ook de vijf kilometer tijdens hun eerste evenement!
Half twaalf verzamelen we bij m’n zus om vervolgens naar de trein te rijden, het laatste stukje doen we lekker met de trein, waar ookal een hele zoot hardloopsters zich verzameld hebben. Veel met rokjes, maar gelukkig ook veel zonder. Vallen we niet zo uit toon… Eenmaal aangekomen op science park is het maar een klein stukje lopen naar de start waar we onder het genot van een zonnetje onze voorbereidingen treffen.
Niet veel later is het tijd om richting de start te gaan. Hier staan we nog even te wachten en krijgen we nog even wat succes wensen van onze supporters… Onze moeder en de kinderen van m’n zus hoé leuk! Geen minuut later klinkt het startschot en zeg ik Iris en Maartje gedag. Tempo maken, dát ga ik nu doen!
Na heel wat inhaal manoeuvres heb ik eindelijk een lekker plekje gevonden en kan ik lekker om tempo blijven lopen. Het gaat best lekker, ookal loop ik op gevoel, omdat ik m’n horloge vergeten ben aan te zetten. Voordat ik het weet zit de eerste kilometer er al op en beginnen we aan de tweede. Ik loop redelijk alleen, weinig mensen of groepen waar ik me aan op kan trekken helaas.
Het stuk waar we lopen is valsplat en er staat ook nog een pittig windje. Ik moet in deze tweede kilometer toch wat tempo laten zakken om te kunnen blijven lopen. Ik heb m’n ademhaling niet helemaal onder controle en de warmte eist zijn tol. Ik ben blij, dat ik vandaag maar vijf kilometer loop en niet door moet tot de 10. Had ik toch maar m’n korte broek aangetrokken…
Nadat kilometer twee erop zat mochten we lekker een stukje naar beneden lopen, waar we uitkwamen bij een super mooie plas waar de zon in het water schitterde. Hier en daar wat supporters, maar vooral heel veel mensen die van het zonnetje aan het genieten zijn. Ik blijf stug doorlopen op tempo, maar m’n ademhaling wordt eigenlijk steeds lastiger. Ik besluit om de vierde kilometer die er zo aan komt iets wat rustiger aan te doen om de laatste kilometer nog even te knallen!
Zo gezegd zo gedaan. Ik heb eigenlijk geen idee hoelang ik al aan het lopen ben en of ik op schema lig voor een PR of lang niet… Ik kan het niet inschatten. Inmiddels halen de hardlopers veel deelnemers van de wandeltocht in onder luide aanmoedigingen super fijn!
Na bordje 4 weet ik dat we er bijna zijn. Ik ben ka-pot, een reden waarom ik denk dat ik toch lekker gelopen heb en een PR heb neergezet. Maarja ik weet ook dondersgoed dat ik dat ook wel eens heb als ik langzaam heb gelopen. De laatste honderden meters kan je de finish al zien, langzamerhand staan er weer meer supporters langs de kant en na een fijne afdaling kan ik ook daadwerkelijk richting de finish gaan sprinten. Alhoewel, tot hoever je het een sprint kon noemen…
Ik zoek en zoek naar een tijdklok, maar zo gauw zie ik hem niet. Onder de aanmoedigingen van mijn moeder en m’n nichtjes en een handjeklap met de oudste, ga ik blij de finish over. Super leuk die bekenden aan de finish! Dat heb ik niet vaak.
Even later check ik op de site en zie ik dat ik 26.00 heb gelopen. Lang geen PR, super balen. Echter, heel erg vind ik het niet. Misschien dat ik dat wel een beetje verwacht had. Van de week had ik er al heel weinig vertrouwen in… En tijd om te balen heb ik ook niet eens, want na de knuffels van m’n nichtjes is het tijd om m’n zus en zusje aan te moedigen wanneer ze finishen, ook zij hebben top gelopen!
Al met al een super fijne en een leuke dag! Goed georganiseerde run en niet te druk. Ik heb genoten.
