Om kwart voor 8 ging de wekker. Tijd om me klaar te maken en m’n spullen te pakken. Korte broek, lange broek ik nam het allemaal maar mee. Na de enige vertraging met de trein kwamen Bas en ik aan in Den Haag waar ik begon aan m’n voorbereiding. Ik had er zin in! Ondanks wat zenuwen wegens mijn toestand met een hersenschudding enzo. Dus stond ik om kwart voor 1 klaar om het startvak in te kunnen voor de tweede startgolf!
Naar mate ik langer stond, hoe meer zin ik er in kreeg, maar hoe zenuwachtiger ik werd. Na lang wachten was het om 10 over 1 eindelijk zover. Langzaam kwam er gang in en liepen we richting de start. Deze verliep rommelig, maar dat zijn we gewend bij grote lopen.
Het eerste bord dat ik tegenkwam was die van 2 kilometer. Ik keek even op mijn klok en schrok toen ik zag dat er al bijna 14 minuten voorbij waren. Zo zou ik nooit een respectabele tijd neerzetten! Dus besloot ik te versnellen, ten minste dat dacht ik. Bij kilometer 3, was ik nog te langzaam. Ik had het ook moeilijk om in een fijn constant tempo te komen door dat alle verschillende snelheden en soorten lopers door elkaar liepen. Niets geen rechts langzame lopers, links inhalen. Wanneer ik een fijn tempo had, werd dit vaak weer om zeep geholpen door oponthoud.
Oh en laat ik ook nog even vertellen dat ik in 1 van de eerste kilometers bijna kei maar dan ook keihard onderuit ging. Wat een giller. Heb ik weer! Dit leverde natuurlijk wel een verstruikeling met versnelling op, vast mijn snelste meters in de run! Ondertussen werd het warmer en warmer, het zonnetje begon zelfs te branden. Had ik me toch maar ingesmeerd, kwam er in me op. De combinatie sporten en zon, wil bij mij nog wel eens zorgen voor rode verbrande wangen.
Tot 6 kilometer was het druk en vol, gelukkig was mijn tempo inmiddels wel wat hoger en ik had nog adem. De ruimte die ontstond bij de drinkpost op 6 kilometer, was fijn ik maakte er dan ook volop gebruik van. Op dit punt besloot ik dat als ik op kilometer 7 onder de 45 minuten zat, het uur ondanks mijn gezondheid haalbaar was.
En dat zat ik! 43.30 ongeveer, heerlijk. Deze kilometer ging dan ook ontzettend rap, alsof ik zweefte, wat een topgevoel!! Ik haalde mensen in, zigzaggend dat wel! Overal liepen mensen langzaam en wandelden ze. Tussendoor zag je de mensen die versnelden in de laatste kilometers. Ik maakte goed gebruik van de inhalende mensen, door erachter aan te gaan. Tot en met kilometer 9.5 liep ik in dit tempo, ik keek op mijn horloge en het was alles of niets. Ik zette een keiharde eindsprint in, langs alle mensen en vol glorie ging ik over de finish, wat een topgevoel! Met een lichte hersenschudding en minder training dan voorheen liep ik net onder of net boven het uur!!
In de tijd dat Bas zijn 21K loopt, typ ik dit verslag en heb ik natuurlijk al mijn tijd gecheckt! Mijn officiële tijd is 01:01:26, net niet onder het uur, maar gezien de omstandigheden een top tijd! De dag werd afgesloten met een heerlijke pizza en biertjes op een terras.
