Hoi! Aangenaam, ik ben Henk en ik heb de Asselronde van de midwintermarathon gelopen! Nee, zonder gekheid. Toen ik me realiseerde dat ik zaterdagavond een concert gepland had en zondag een 25KM duurloop, bedacht ik me dat de kans op weer een overgeslagen training erg groot was. Dus, leek het me toch wel verstandig om te kijken of ik nog ergens een startbewijs kon bemachtigen voor de Asselronde tijdens de Midwintermarathon in Apeldoorn.
En geschiedde, zondag om 8 uur ging de wekker. Gelukkig waren we vanaf het concert op tijd thuis. 9 uur stapte ik in de auto. Op naar Apeldoorn. Een fijne lange duurloop, rustig tempo en een prachtige omgeving. Nadat ik mijn spullen heb achtergelaten in Orpheus, mijzelf in een poncho gehesen heb, begeef ik mij naar het startvak. Alles loopt op rolletjes en lang hoef ik niet te wachten voordat ik mag gaan.
Kilometer 1 t/m 5
Ik begin – zoals ik van mijzelf gewend ben – veel te snel. Ik ben daarom haastig op zoek, naar iemand die ongeveer 6’00’’ loopt en ook constant loopt. Zodat ik niet in de verleiding kom om te hard te gaan. Rond een kilometer of twee, hoor ik ineens He, Linda! Andere Linda heeft me ingehaald en al gauw blijkt dat we enigszins dezelfde planning hebben voor vandaag en dus lopen we al kletsend verder. Het eerste waterpunt slaan we over en we gaan door!
Kilometer 6 t/m 10
Ik vind het heerlijk, dat op het begin van de route, de kilometerbordjes om de twee kilometer staan. Wanneer ik dan ook zie, dat we op 6 KM zijn, baal ik eigenlijk een beetje. Nu pas? Dat kan toch niet? Het eerste stuk, kent een aantal venijnige klimmetjes, die we stug doorlopen. Maar toch, kijken we ontzettend uit naar een stuk dalen, of een stuk vlak lopen. Op kilometer 8 valt het kwartje. Het vorige afstandsbord, was helemaal niet voor de Asselronde, maar voor de 10EM. Godzijdank, we zitten op 8! Rond dit stuk, kunnen we gelukkig ook eindelijk een stuk gaan dalen.
Kilometer 10 t/m 15
We lopen al kletsend lekker verder en hebben een goed constant tempo van ongeveer 6’00’’. Het stuk tussen de 10 en 14KM is heerlijk vlak, wel enigszins baggerig en soort van onverhard. Iets smaller en daardoor ook iets onoverzichtelijker. Gelukkig is de omgeving super mooi, ondanks dat ik vanwege de miezer mijn bril af heb moeten doen, kijk ik mijn ogen uit. Ondertussen kletsen we mooi door, over trainingen, evenementen die we nog eens willen lopen en wat er op de planning staat dit jaar. Al met al, heel erg gezellig en dat maakt dat we ineens al op 15KM zitten. Nog 10 te gaan!
Kilometer 15 t/m 20
Inmiddels zijn we alweer pittig aan het klimmen en lopen we het bos uit, lekker weer op asfalt lopen. Wel, valt het klimmetje even zwaar. Want, ik zeg klimmetje, maar het is toch echt wel een hele klim. Daar verkijk je je snel op en het beeld in de verte vertekend. Wanneer mensen lijken naar beneden te gaan, gaan ze eigenlijk nog steeds omhoog. Even klagen we erover, want kan die klim nou echt niet eens over zijn? Ik weet zelf nog, dat ik in 2017 op dit stuk er compleet doorheen zat, vooral mijn benen en mentaal. De hectometerbordjes waren toen echt killing, omdat ik mij mentaal constant bezig hield met weer 100 meter.
Dit jaar is dat gelukkig anders. Mede doordat we nog altijd gezellig met zijn tweeen lopen en ik eigenlijk weinig tijd heb om mentaal stil te staan bij hoe het gaat. Superfijne afleiding als je het mij vraagt.
Kilometer 20 t/m 25
Nog 5 kilometer te gaan! Vanaf 20 kilometer, is het op een klein klimmetje na, vooral vlak lopen en afdalen. Heerlijk, want ik begin toch nu wel te voelen dat de benen er mee aan raken. Conditioneel, zou ik nog wel even kunnen. Maar mijn benen, zullen dat denk ik niet toelaten. Oh, en ik heb honger.
Nu is het echt aftellen geblazen en ondanks de gezelligheid, kijken we beiden toch echt wel uit naar die finish. We worden hier en daar ingehaald door mensen die nog gaan versnellen. Nou, besluiten we, we lopen gewoon rustig door! Echter, wanneer je dan nog maar 500 meter te gaan heb, merk je toch dat je lichaam uiteindelijk nog even versneld zonder dat je er echt erg in hebt. Voldaan gaan we de finish over. Linda & Linda strike again! Hebben we toch maar weer mooi gedaan!
Tevreden?
Met 02.28.37 ga ik uiteindelijk de finish over en daar ben ik meer dan tevreden mee. We krijgen een mooie medaille om gehangen, de derde alweer van 2020! Gretig gaan we opzoek naar iets te drinken, na een paar foto’s is het tijd om gedag te zeggen en loop ik zo snel mogelijk terug naar het theater. Spullen pakken en droge kleren aan! Op naar de auto en thuis lekker douchen. Wat een heerlijke raceday was dit.