ARO PolderloopDezelfde ochtend als de loop, was de inschrijving. En diezelfde ochtend, twijfelde ik nog! 5 of 10 kilometer? De training de dag ervoor van kilometer gaf genoeg zekerheid voor een snelle 5 kilometer, maar ook voor een iets langzamere 10 kilometer. Dat werd er dus niet makkelijker op!

Toch besloot ik om voor de 5 kilometer te gaan, op safe spelen en aan mezelf denken. Ook heb ik de kans om bij kleinere lopen als deze om in de top 10 te eindigen, dus dat werd ook mijn doel. Gelijk na de inschrijving had ik alweer spijt, maar die spijt duurde maar even….

Vanaf moment 1 zat ik er al niet lekker in. Al gauw merkte ik na de start dat mijn tempo vrij laag lag voor een 5 kilometer, waar was die heerlijke loop gebleven die ik gister had? Toen ik naar m’n snelheid keek, bleek deze toch maar een klein beetje achter te liggen op het tempo van mijn persoonlijk record. Dit gaf iets meer vertrouwen in de overige kilometers, ookal wist ik: Dit is niet mijn race.

Al gauw verzwakte mijn tempo en zag ik tot mijn schrik dat er meer mensen voor mij liepen dan achter me, dat was ik niet meer gewend sinds mijn twee vorige 5 kilometers. Al gauw kwam het tweede afstandsbordje in beeld, stiekem hoopte ik dat ik die van 2 gemist had en dit al 3 was. Maar niets was minder waar. Na een stuk ploeteren door het weiland was dit toch echt bordje 2. Bordje 3 en 4 leken ook wel een eeuwigheid te duren, ik kachelde door met een gemiddelde pace van 5.44. Niet snel, gelukkig ook niet al te langzaam.

Na bordje 4, zette ik iets aan in snelheid en de finish kwam eerder dan verwacht. Heel erg fijn en met een afstand van 5.33 en een tijd van 30.35 finishte ik en kreeg ik een potje bloembollen in mijn handen gedrukt. Gauw op zoek naar water, ik was dorstig en chagerijnig. Dit was niet mijn dag, niet mijn loop en totaal niet mijn oude vorm.

Wanneer ik op runinfo. Mijn tijd omreken naar precies 5 kilometer kom ik uit op een tijd van 28.34. 2 minuten en 14 seconden langzamer dan mij PR die ik op een afstand van precies 5 kilometer liep. Misschien dan toch maar blij ermee zijn? Nee, het was waardeloos. Meer kon ik er niet van maken. Met deze tijd was ik niet tevreden, het weinige trainen eist dus wel zijn tol. Tijd voor verandering en laat die er nou net al zijn!

Waar lag het nou aan? Mijn negatieve mindset waar ik al mee begon, of het weinige trainen? Toen ik thuis kwam kreeg ik het werkelijke antwoord op deze vraag. Mijn maandelijkse periode was weer begonnen en laat die nou niet echt bevorderlijk zijn voor mijn resultaten. Dat had ik namelijk al eerder meegemaakt.

ARO Polderlloop

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *