Ajax run 2015
Na een extra lange nacht, lees: Wintertijd, hijs ik mezelf uit bed. Ik ben klaarwakker en besluit een treintje eerder te nemen. Bas gaat gezellig mee, dus voordat ik het weet zijn we met de grootste lol onderweg. Op naar de Amsterdam ArenA, zwaar tegen Bas zijn principes in.

Eenmaal aangekomen duiken we eerst nog even de Decathlon in, niet dat ik geld heb, maar het blijft leuk! In de veronderstelling dat we tijd zat hebben, wil Bas ook nog naar de Media Markt. Daarna begeven we ons toch echt richting het evenementen gebied, waar ik me wild schrik… Wat een dikke rij bij de startnummers ophalen. Er zit geen enkele logica in, maar een tijd later heb ik hem toch te pakken. Gelijk speld ik mijn nummer op en doe ik mijn trainingsbroek en jack uit. Ik had vandaag voor ren bijpassende outfit gekozen. In mijn Ajax jurk, om het zo maar te noemen, neem ik nog even een kijkje bij de eerste finishers van de 5 kilometer.

Rond een uur of 1 ga ik toch echt richting de start, wat ik niet verwacht had, was dat het zó druk was. En wat ik al eerder zag bij de 5 kilometer, als je achterin staat start je dus gewoon echt wandelend de eerste 500 meter na de start. Ik besluit te gaan zigzaggen om toch wat meer naar voren te komen. Net als vorig jaar is het leuk om te zien, dat werkelijk elke soort Ajax fan, zich graag even uit de naad rent voor hun cluppie!

Na het startsein, begin ik weliswaar weer veel te snel. Eigenlijk doe ik dit expres om een fijn plekje voor mezelf te vinden. De eerste kilometers gaan lekker 5’20 , 5’30, ga zo maar door. Vandaag wilde ik eigenlijk helemaal niet zo snel namelijk. Gewoon lekker uitlopen na de halve marathon van vorige week.

De loop leidt ons door het fijne Nelson Mandelapark en een deel van de Bijlmer… Tijdens deze run worden de woorden van de toeschouwers iets anders gebracht dan bij andere runs. In plaats van “goedzo”, “kom op” en “je kan het” krijg je als vrouw vandaag voor al dingen te horen over je kont, voorgevel en blonde haren. Ach, leuk om mee te maken en complimentjes zijn natuurlijk altijd welkom.

Na kilometer 5 zak ik een beetje in, maar ik hou nog aardig tempo. Bij kilometer 6 begint mijn ademhaling te piepen… Ik blijf stevig doorlopen maar op een gegeven moment, zo rond kilometer 7 denk ik. Stort ik een beetje in. Ik kan gewoon niet meer, mijn lichaam wil niet meer!

Stoer blijf ik doorlopen natuurlijk, ik heb aanmoediging nodig en als ik als zoutzak rond ga lopen, zal ik die hier niet krijgen. Hop borst naar voren, kont na achter, kin omhoog en schouders eronder. Wat is dit nou Linda? Doorlopen zal je! Dan maar geen PR of een tijd onder de 55 minuten, maar hardlopend finishen zal je!

Ajax RunGelukkig is voordat ik het weet het kilometerbordje 9 er… Nog 1 kilometer! Na een snelle blik op m’n horloge zie ik dat zelfs onder de 57 minuten lopen lastig gaat worden. Vooral gezien de helling die we op moeten, die akelige helling herinnerde ik me nog van vorig jaar en al die kilometers had ik er al tegenop gezien. Ik besluit heel rustig omhoog te gaan zodat ik eenmaal in de ArenA een fijne sprint kan trekken.

En dat doe ik! Volgas over de finish, alsof ik die laatste kilometers makkelijk heb afgelegd. Niemand die weet dat m’n tong op m’n schoenen hing en net vandaag net even niet zo lekker ging! Toch geeft het weer een supertof gevoel om te finishen in de ArenA!

Het is en blijft een fijne stadion run om aan mee te doen, samen met andere Ajax fans, voor het goede doel met getrainde, ongetrainde en niet lopers. Prachtig om te zien dat mensen die het normaal nooit in hun hoofd zouden halen om mee te doen aan een hardloopevent, vandaag toch aan de start verschijnen. Een run waar veel mensen het al gek vinden dat je een streeftijd hebt. “Waarom loopt iedereen zo hard jonge?” De drempel is laag, waardoor iedereen die wilt lekker mee kan doen! Volgend jaar ben ik er zeker weer bij!

AJAX RUN

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *